Zwetend voor de klas

Het is bloedheet in Managua, elke dag zo’n 35 graden. Elke inspanning die ik doe moet ik bekopen met kleren die weer gewassen kunnen worden en een douchebeurt. Zo ook mijn inspanningen op het Colegio MaasWaal.

Deze inspanningen zijn met name het lesgeven aan de verschillende klassen die ik onder mijn hoede heb: de Segundo Grado (groep 4), de Cuarto Grado (groep 6), de Quinto Grado (groep 7) en de docenten die al een aardig woordje Engels kunnen. Ook al is Engelse les geven op een basisschool niet waarvoor ik opgeleid word in Nederland, ik vind het erg leuk om te doen. Dit komt met name door de enthousiaste reacties van mijn leerlingen. Als ik de docenten op het Colegio MaasWaal moet geloven kijken de leerlingen altijd uit naar de Engelse lessen en word ik zelfs gemist als ik een dagje niet op school ben. Dit is vanzelfsprekend genoeg motivatie om de leerlingen van leuke Engelse lessen te voorzien, althans dat probeer ik.

De verschillen tussen de klassen waaraan ik lesgeef zijn groot. De Segundo Grado bestaat uit ongeveer 45 leerlingen die allen om en nabij de zeven jaar oud zijn. De leerlingen zijn erg enthousiast, soms TE enthousiast, maar hier probeer ik tijdens mijn lessen gebruik van te maken. Dat lukt in de meeste gevallen vrij aardig, al zijn er ook momenten geweest dat ik even wat strenger moest optreden. Eén keer heb ik ze zelfs na de les, in mijn beste Spaans, boos toegesproken en sindsdien hamer ik veel meer op de regels die in mijn klas gelden. Deze regels zijn:
1. Als ik vraag om stilte, dan is de klas ook stil
2. Als je iets wilt zeggen, steek dan je vinger op
3. Je gaat respectvol met elkaar om
Het enthousiasme en de daarmee soms gepaard gaande drukte heeft ook te maken met het tijdstip waarop ik de Segundo Grado lesgeef. Dit is namelijk elke maandagochtend en woensdagochtend om 07:15u ’s morgens. In Nederland zijn de meeste mensen dan nog een zombie, in Nicaragua is iedereen dan al topfit. Ik ben inmiddels ook helemaal gewend aan dit vroege opstaan, gelukkig maar.
Bij de Segundo Grado blijven mijn Engelse lessen beperkt tot de basis. Meer dan dat is ook amper mogelijk, herhaling is het belangrijkst. In Nederland krijgen de leerlingen van groep 4 niet eens Engelse les, juist daarom ga ik ook niet héél veel eisen van dezelfde leeftijdsgroep hier in Nicaragua.

De Cuarto Grado en Quinto Grado tellen respectievelijk 56 (!) leerlingen en 31 leerlingen. De leerlingen zijn al wat ouder en dat is tijdens mijn Engelse les ook wel te merken. Ze begrijpen dat het belangrijk is om de Engelse taal machtig te zijn en ik heb daarom dan ook te maken met gemotiveerde, ijverige leerlingen. Boos worden of constant wijzen op de regels die in mijn klas gelden is niet nodig, kennisoverdracht is vrijwel het enige waarmee ik mij bezig hoef te houden. Dit doe ik vooral op een klassikale manier waarbij ik veelal de interactie op zoek met mijn klas. Ik stel veel vragen, ik laat leerlingen naar het bord komen, etc. Zelf vind ik dit erg leuk om te doen en ik merk aan de positieve reacties van de leerlingen dat zij het ook leuk vinden om veel bij de les betrokken te worden. De kennis die ik over probeer te brengen gaat al wat verder dan de typische basisdingen. Zo maak ik heel langzaam een begin met werkwoordjes en heb ik ook getracht de Engelse kloktijden uit te leggen. Ik merk wel dat de leerlingen dit moeilijk vinden waardoor ik alles op een rustige manier behandel.
Ik ben erg tevreden over de gang van zaken tijdens mijn lessen aan de Cuarto Grado en Quinto Grado. Hopelijk blijft dit de resterende weken zo positief.

Dit is het wel voor nu. Voor de verandering eens een keer een blog over mijn werkzaamheden op het Colegio MaasWaal. Ik vond het namelijk wel eens tijd om jullie ook hierin wat meer inzicht te geven. Ik ga weer even mijn kleren wassen en de douche in ;-)..

Adios Amigos y Amigas!